Herfst met Kapitein Kalk

Herfst
Een seizoen van afscheid. Veranderende geuren in de lucht, paddenstoelen en vallende blaadjes. Steeds langer wordende schaduwen en vurige herfstkleuren. De dagen worden snel korter en met de naderende winterslaap van de natuur nemen we in alle pracht afscheid van de warmte en uitbundigheid van de zomer. Het is tijd om wakker te worden uit de zomersluimer en op eigen kracht weer verder te gaan. We zoeken het leven binnenshuis weer op.

Kindertijd
Als kind keek ik altijd uit naar de eerste weken van oktober. We gingen dan vaak op avontuur in het gemeentelijke bos, op zoek naar tamme kastanjes en hazelnoten. Een lang uitgestrekt zandpad voor we het bos betraden, de lucht doordrongen van een beginnende herfstgeur veroorzaakt door de eerste verterende blaadjes. Eerst naar de heuvel met de grote boom waarvan de wortels over de grond en elkaar wurmden voor de aarde op te zoeken. Er hard vanaf rennen en de rood-oranje-goudgele blaadjes voor je uit schoppend. Daarna op zoek naar de plekken waar mijn vader wist waar de tamme kastanjes stonden om daar de roodbruine vruchten te verzamelen waarbij ik niet zelden mijn vingers prikte aan de stekelige bolsters. Mijn vader liet zien hoe je met je schoenen de bolster open kon maken zonder je handen te gebruiken zodat de kastanjes vrij kwamen te liggen. Maar dit vergde ook veel tijd ten opzichte van mijn aanwezige geduld en zo gingen er toch vaak kastanjes met bolster – en gevoelige vingers – mee naar huis. Daar poften we een deel, maar het lekkerste vond ik de kastanjes ontveld en rauw, uren pulken om de bittere vliesjes te verwijderen. Er was een bepaald punt waarop het vliesje het makkelijkst te verwijderen was. De kastanje mocht niet té kort geleden zijn gevallen – dan was het nog dik en plakkerig – maar ook nog niet te lang liggen, dan was het te ver gedroogd en moeilijk te pakken te krijgen. Daar tussenin kon je het velletje er soms in één of twee keer vanaf trekken.

Het was gedoe en leverde me vieze en kapotte nagels op, maar de sprokkeltochten en de smaak van de verse knapperige kastanjes zit in mijn geheugen gegrift.

Tekeningen van de Herfst
De herfst is een dankbaar seizoen om (bord)tekeningen voor te maken. De naar binnen kerende beweging die de natuur maakt past goed bij de concentratie die het maken van een tekening vraagt. Het donkere schoolbord leent zich uitstekend voor de korter wordende dagen en de rood-geel-oranje tinten van de herfst komen hier vurig op uit. Ook de lichtfeesten vinden op het schoolbord een vanzelfsprekende ondergrond. Met krijt op een schoolbord breng je niet alleen kleur aan, maar je creeërt vooral ook licht, het zwarte bord volop benuttend.